Woensdag 25 februari '09 …
zitten we in het vliegtuig naar Napels. Als er een half uur na de geplande vertrektijd 11:00 nog steeds geen beweging te bespeuren is, wordt iedereen wat onrustig. Om 12:00 volgt de mededeling dat de vertraging te wijten is aan een vliegtuig crash op Schiphol.
Aangekomen in Napels kopen we twee treinkaartjes naar Agropoli en verbazen we ons weer over de enorme zonnebrillen die de Italianen dragen. Formaat vizier motorhelm zonder de helm. Terwijl de Napolitanen voorbij schuiven in hun eigen donkere wereld en werkelijk iedereen mobiel aan het bellen is of gebeld wordt, 'Pronto!', nemen we plaats in de trein. Als we 's avonds in de haven op de steiger staan ziet de boot er goed uit. Niet eens erg smerig en geen zichtbare schade. Senore Gennaro komt ons begroeten: 'How does your second wife look, sir?' vraagt hij aan WJ.
Agropoli ziet er aantrekkelijker uit dan in december. De zon schijnt al een paar dagen, er zijn meer hotels en restaurants geopend en na 17:00 loopt iedereen te paraderen op de boulevard. Op zondag gooien we de boot los en varen we naar Acciaroli, 20 NM richting het zuiden.
Het verbaast ons niet dat we alweer de enige (varende) boot zijn. Dat is blijkbaar ook de dolfijnen opgevallen die zich vlakbij laten zien. Het is koud vandaag en we moeten een beetje wennen.
Maandag 02-03
De tank is bijna leeg, en voordat we verder varen leggen we aan bij de brandstof steiger in Acciaroli en bellen het telefoonnummer dat op de pomp geplakt is. WJ schreeuwt een paar keer 'Diesel' en dan is het wachten op de pompbediende. En wachten, en wachten....aangezien het weer nogal onvoorspelbaar is is dat niet handig.
We staan nog net geen wortel te schieten als na een paar uur een oude baas met één blind oog uit zijn auto stapt en de pomp opengooit. Zo kunnen we €73,- later alsnog op weg.
Marina di Camerota is een gezellig oud plaatsje met een nieuwe goed uitgeruste haven en zelfs een nacht bewaker. We genieten van een heerlijk zonnige dag, sleutelen wat aan de boot en kopen een kilo parmezaanse kaas.
Woensdag begint de dag goed maar de wind neemt erg hard toe. Langs deze kust zijn het vooral havens met een open verbinding naar zee, dus de golven hebben vrij spel. Bij slecht weer liggen schepen dus te stuiteren. Om 01:00 's nachts wordt het ons te gek....dit is Agropoli revisited!
We pakken de belangrijkste spullen in en proberen van boord te komen. Dat valt nog niet mee: gierende wind, regen, en een boot die voor zover de lijnen toelaten alle kanten op duikt. Ook de steiger leidt een eigen leven en zo komen we drijfnat aan bij het kantoor van de bewaking, tevens douche ruimte.
De beste man staat ook op scherp;'È bruto!'. Dat klopt, windkracht 8 en bij Sardinie windkracht 10. We maken ons op voor een lange nacht. Plastic stoeltjes en Italiaanse tv die 's nachts net zo luidruchtig is als overdag...
Om 07:30 is er nog weinig veranderd, en de komende 2 dagen blijft het net zo beroerd dus we besluiten de boot en de lijnen nog een keer te checken en op zoek te gaan naar een hotel.
Bij 'Albergo Delfino' worden we vriendelijk ontvangen maar ze vragen zich duidelijk af waar wij in godsnaam vandaan komen. Veel gasten hebben ze niet in Camerota in de winter, en al helemaal niet zulke mooie exemplaren; drijfnat, bootlaarzen en drie jassen aan, coupe Mediterranée en wallen tot aan de oksels. Maar als duidelijk wordt dat we van een 'barca' komen wordt ons dat vergeven en een kwartier later liggen we stil....in bed.
