We zijn uitgenodigd door Carel en Martha om met hen mee te gaan naar het Camel wrestling, een zeer populair volksvermaak waar ook redelijk wat geld in omgaat.  Van december tot maart worden er voornamelijk in de omgeving van Selçuk grote festivals georganiseerd waarbij uit de hele regio kamelen worden aangevoerd lopend over de weg of opeengepakt in vrachtwagens. Ze worden versierd met allerlei toeters en bellen en hele families uitgerust met  butagasbranders, klapstoelen en zakken vol eten komen van dit schouwspel genieten.

 Op 17 januari rijden we in een huurauto naar Selçuk, Co en Rick gaan ook mee. Onderweg zien we langs de snelweg ook een stoet kamelen naar een groot afgezet stuk land geleid worden. We hebben er zin in en zijn dan ook erg teleurgesteld als we via  sms doorkrijgen dat het kamelen-worstelen in Selçuk is afgelast vanwege hevige regenval. Wat nu? Ineens bedenken we dat we nog geen uur geleden een zelfde soort evenement  hebben gezien vanuit de auto ter hoogte van de plaats Yatagan. Snel terug en inderdaad: het is er inmiddels een drukte van belang. We kopen een kaartje en laten ons meevoeren in een optocht van  uitgelaten Turken. De geluidsinstallatie staat op 10 en stort naast ‘Turkpop’ ook reclame en info m.b.t. de sponsors over ons uit. Overal staan de theeverkopers of çaywallah . We zijn de enige buitenlanders hier en trekken nogal wat bekijks.

Een journalist van de plaatselijke krant zet ons uitgebreid op de foto en heet ons van harte welkom. Van hem horen we ook dat de kameleneigenaars die in Selçuk niet terecht konden allemaal op weg zijn naar Yatagan, toch zeker 2.5 uur rijden!  Er staan nu al meer dan 100 kamelen gelaten te wachten en er zijn ruim 3000 bezoekers…De worst- en kebabverkopers draaien overuren, de vloer is een modderglijbaan met bergen plastic en afval want de Turken zijn zeker niet bekend om hun milieubewuste instelling. Ook de lucht zal ons nog lang bij blijven: zelden heb ik zo iets smerigs geroken als een kameel, x 100 en je hebt voorlopig geen honger meer...

De spelregels voor deze sport zijn zelfs voor vele Turken niet duidelijk. Een vrouwtjes kameel wordt de arena binnengeleid en loopt aangelijnd langs de rand. Dan komen 2 mannelijke kamelen de arena in, het schuim op de bek en ook in lange slierten die het publiek invliegen, en proberen elkaar dan met de nek tegen de grond te werken. De eerste kameel die in deze houdgreep tegen de grond gedrukt ligt is de verliezer. Trappen en bijten is niet toegestaan, en ook hebben ze er niet allemaal zin in en er stuift nogal eens een kameel het publiek in onder luid gejoel. Eigenlijk is het meer show dan worstelen gelukkig! Al met al een geweldige dag , voor foto’s zie camel wrestling