Woensdag 20 mei

Vibo Marina-Gioia Tauro.32 NM. Wind W/NW 2
Limoncello is geen likeur, limoncello is dodelijk. Zeker de zelfgemaakte versie met de helft minder suiker. Maar toch op tijd uitgevaren, op weg naar de Aeolische eilanden.

Er staat weinig tot geen wind dus lijkt het ons handiger een tussenstop te maken in Giaio Tauro. Een enorme containeroverslag haven waar zich een bescheiden jachtclub zou moeten bevinden. Er ligt inderdaad vrijwel niets, maar we worden door een aardige Italiaan geholpen. Hij legt ons uit waar de Guardia Costiera zit en zegt dat we 1 nacht gratis kunnen liggen. Hij heeft ook nog het een en ander te melden over de eilanden waar we heen willen, maar Vulcano stinkt volgens hem. Ben benieuwd.
 

Donderdag 21 mei

GT- Isola Lipari. 45.8 NM.

Allebei niet te genieten na een korte nacht waarin we minstens een liter bloed hebben gedoneerd aan allerlei beestjes. Om 08:00 vertrekken we. Voornamelijk wind tegen dus we varen op de motor. We hebben nog geen bimini(zonnescherm over de kuip), was tot nu toe ook geen noodzaak, maar nu de zon hele dagen flink haar best doet moeten we toch iets bedenken om de kuip wat af te schermen. Uiteindelijk tijdens het varen van een camouflagedeken van defensie (110 Tcie) een mooie constructie geknutseld. WJ voelt zich helemaal thuis!
12:20    Douchen aan dek met de ‘solar’shower of gewoon waterzak!

Vandaag al 2x dolfijnen gezien waarvan er een paar met de boot meezwemmen. Rond 16:00 horen we echter een raar soort ‘zucht’ en gesis vlakbij. We denken aan een gesprongen leiding tot we 100 mtr verderop een straal water omhoog zien spuiten. Twee walvissen zwemmen mee! Geweldig gezicht, we hopen alleen dat ze niet verliefd worden op de romp van de Beaver II…

Rond 17:00 weer dolfijnen en ook deze zijn erg nieuwsgierig. Als we de haven van Lipari binnenlopen liggen onze Zweedse bekenden uit Vibo Marina er ook. Goh!
 

Vrijdag 22 mei 

Vandaag Lipari verkend. Dit is het grootste en dichtstbevolkte eiland van de groep. Tourisme brengt hier heel wat geld binnen.  Dagelijks worden er ferryladingen dagjesmensen en vakantiegangers aangevoerd. Wel erg mooi hier. De volgende dag pakken we voor de verandering eens een andere boot! We hebben Stromboli op het verlanglijstje staan, maar er is geen zuchtje wind te bekennen dus dat zou 5 uur heen en 5 uur terug op de motor betekenen. Dan houd je weinig dag over om wat te zien. We boeken dus een toer naar Panarea en Stromboli, op het zonnedek van de toerboot scheuren we om 14:00 de haven uit. Normaal vervloeken we deze dingen ;-) Op Stromboli nemen we eerst een duik in zee. Dat klinkt eenvoudiger dan het is; Je moet je eerst over een lading bloedhete zwarte stenen en zwart zand heenwerken. Ik kan er niet aan wennen, zwart zand. Net zoiets als zwarte sneeuw…

Het dorp op Stromboli bestaat uit mooie witgepleisterde huisjes en smalle steegjes. Opvallend is de hoeveelheid winkeltjes waar ze Thaise/Aziatische kleding, sjaals en prullaria verkopen. Aan de eigenaren te zien zijn ze hier in de 70-er jaren neergestreken…

We zitten op een terras aan de kade als er een groot schip aanlegt en er honderden zwak(of minder-?) begaafden en lichamelijk gehandicapten met hun begeleiders naar buiten stromen. Het duurt een half uur voordat deze Italiaanse ‘Zonnebloem’ leeg is. In een lange stoet trekken ze zingend en zwaaiend aan ons voorbij. Iedereen is op slag vrolijk!

’s Avonds na de zonsondergang bekijken we vanaf de boot hoe de vulkaan lava uitspuugt. De Sciara del fuoco of lavastroom die hier soms de zee inloopt moeten we helaas missen.
 

Zondag 24 mei

Isola Lipari-Isola Vulcano. 4.8 NM
 

Vulcano ligt onder Lipari en na 1 uur ankeren we in Porto di Levante. Er liggen al wat andere boten voor anker, 0.a. Zwitsers en Fransen. Het water is superhelder, we zien het anker op de bodem liggen, WJ duikt naar beneden om te checken of we goed vast liggen en daarna gaan we zwemmen!

We kijken uit op een klein strand en een kuuroord. Via een trap komen er ‘moddermonsters’ naar beneden die zich in het water laten zakken. Het water langs de kustlijn bubbelt en bruist. Ik sla de pilot er op na want ik kan me vaag herinneren dat daarin het een en ander over Vulcano vermeld wordt en inderdaad: Vulcano heeft naast een actieve krater ook vele ’ mineral springs en bubbling mud pools’!  Blijkbaar heeft de modder een therapeutische uitwerking bij huidkwalen en overgewicht. Het is werkelijk geen gezicht. Strompelend over de rotsen laat meneer Obesitas zich gezellig zakken naast mevrouw Psori jasses. We willen zelf wel eens testen hoe het zit met die bubbels en zwemmen richting het strand. Het water is afwisselend ijskoud, lauw, bloedheet. Bizar! Maar dan….de stank! Ik begrijp ineens wat onze vriend uit Gioia Tauro bedoelde. Sulfiet( Sulfaat?), ofwel rotte eieren! In eerste instantie krijgen we de slappe lach, later als de wind draait en de hele hut vergeven is van die walgelijke lucht lachen we niet meer.

03:00  Worden wakker van de stank, gelijk maar even het anker checken.
05:00  Misselijk
 

Maandag 25 mei

Isola Vulcano- Reggio Calabria 

Start van de dag is 15 meter ankerkabel handmatig binnenhalen omdat de ketting blijft steken in de ankerlier. Gelijk goed wakker! De afstand naar Reggio, door de Straat van Messina, is 47 NM. Wordt een lange dag want wederom weinig wind. Rond 13:30 krijgen we het toch voor elkaar om een flink stuk te zeilen. De Straat van M. is berucht om z’n stromingen en draaikolken. De getijden stromingen worden veroorzaakt door de verschillende tijdstippen  van hoog- en laag water tussen de Tyrrheense zee en de Ionische zee. De Tyrrheense zee is ook warmer en minder zout waardoor je hele nare versnellingen en kolken krijgt. Voeg daarbij de valwinden vanaf het land en je hebt feest! Voor een bescheiden jacht is het dus belangrijk om zo goed mogelijk te plannen wanneer je erdoor vaart. Het weer hebben we kunnen checken, maar we zijn vergeten om het tijdstip van hoog- en laagwater uit te zoeken. Op de gok dan maar, we kunnen moeilijk terug…! We varen in het smalle noordelijke deel van de Straat en dan blijkt dat we het tij tegen hebben. 4 knopen stroming tegen en we komen op motor en zeil bijna niet vooruit. Gelukkig waait het hier stevig uit de juiste hoek anders zouden we achteruit gaan! De motor raakt oververhit en moet dus tijdelijk uit….. Om ons heen komen de ferries en containerschepen met flinke snelheid langs. Dit is NIET relaxed! We zetten door en als de stroming wat afneemt gaan we op zeil met stevige wind richting Reggio. Boven ons cirkelen twee watervliegtuigen; aan de Italiaanse kant woedt een bosbrand. Vlak voor het donker wordt leggen we aan in Reggio. Na 11.5 uur varen zijn we een beetje versleten. De Engelse buren hebben gisteren tijdens het oversteken van de Straat hun voorstag en fok verloren. Het kan dus altijd erger !