13/11 Casamiciola/ Ischia
Gisteren is Marcel aangekomen in Napels om de komende 12 dagen mee te reizen. We bezoeken het fort Castello Aragonese, gebouwd in 474 AD. In 1441 is het fort zodanig verbouwd dat het bij een aanval van zeerovers en piraten de gehele bevolking van het eiland Ischia kon herbergen. Vandaag kunnen we er ongestoord doorheen dwalen.

14/11 t/m17/11
Het weer is in rap tempo omgeslagen en de lokaties die we met Maaike nog in stralend weer bezochten, doen we met Marcel in de regen aan.

Op de 17^e is het weer eindelijk goed genoeg om te zeilen naar Capri. We vertrekken met windkracht 2. Wat later begint het goed te waaien en zeilen we met windkracht 5/6. Bij 23 knopen reven we de zeilen iets, na 5 uur spoelen we de haven van Capri binnen. Er is alleen plaats aan de kade, waar de boot enorm tekeer gaat. We verleggen hem uiteindelijk naar het uiteinde van de kade maar comfortabel is anders. Een ligplaats kost hier 60 euro! Waanzinnige bedragen,  maar we hebben weinig keus. We besluiten voor dat geld wel het waterniveau op Capri drastisch omlaag te helpen en gaan zeeer uitgebreid douchen!

De volgende dag doen we een rondje Capri. Echt een schitterend eiland met smalle steegjes, prachtige wandelroutes en de zon schijnt zowaar!

Bij het betalen van de havenmeester staat WJ op de nota als dhr Branod uit de Notherlands….

19/11 Capri-Amalfi 25 NM
We liggen op zee tussen het vasteland en Amalfi nagenoeg stil, net voordat we besluiten om de motor bij te zetten zien we in de verte vissen uit het water springen en meeuwen die opvliegen en beginnen te krijsen. Dan zwemt er ineens een groep dolfijnen om de boot! Prachtig gezicht, minutenlang genieten we van deze fantastische dieren die nieuwsgierig langs en onder de boot zwemmen. Bij aankomst in Amalfi leggen we de boot met de kont aan de passantensteiger, en worden daarbij geholpen door de ormeggiatore, een goed Duits sprekende kabouter die getrouwd is met een aanzienlijk langere hoogblonde Duitse vrouw. We wandelen de rest van de dag door het oude gedeelte van Amalfi. Als we boodschappen doen en WJ en Marcel bij de kaas/delicatessenbalie allerlei lekkernijen moeten proeven, wordt ik door de eigenaar steeds geroepen: ‘Pina, avanti, Pina’! Als ik eindelijk doorheb dat ik ‘Pina’ben liggen Marcel en Wj slap van de lach terwijl ik een gevulde artisjok in m’n systeem geduwd krijg.
Zie fotoalbum.

20/11
We varen naar Agropoli, er komt een storm aan de komende dagen en bovendien kan Marcel vanuit Agropoli redelijk eenvoudig met de trein naar Napoli Airport.

We weten dat het een vissershaven is met een klein stukje openbare kade, waar je maximaal 72 kan blijven liggen. Het weer is al redelijk onrustig en WJ probeert bij een van de steiger bazen gedaan te krijgen dat we daar aan kunnen leggen, zodat we naast beschutting ook electra en water hebben. De overige faciliteiten zijn hier allemaal gesloten.

Vrijdag lopen we in de stromende regen wat rond. In de nacht van vrijdag op zaterdag breekt de hel los…. Om 02:00 ’s nachts besluiten we om de meest belangrijke spullen te pakken, zodat we in geval van nood kunnen evacueren. Er staat 42 knopen wind, de golven slaan metershoog over de kademuur en dus over de boot want wij liggen daar vlak achter. De hele kuip ligt vol zeewier, de stalen afvalcontainers op de kade spoelen het water in. Evacueren willen we eigenlijk niet, en het is sowieso onmogelijk want we zouden direkt van de kade weggespoeld worden. Het cement van de kade vloer komt omhoog en er spuiten ‘geisers’ van zeewater door scheuren en barsten omhoog. Tegen de ochtend als het lichter wordt zien we pas echt wat voor ravage het is. Tot nu toe waren we de enigen in de haven, nu komen er met veel moeite wat mensen die wanhopig proberen losgeslagen boten te redden. De politie heeft de kade afgezet, de lokale pers is aanwezig, we hebben de hele nacht niet geslapen maar wel een en ander kunnen vastleggen op foto. Zie fotoalbum.

Zaterdag rond een uur of vijf slaat het noodlot toe. WJ wil de mooringlijnen waarmee de boot aan de voorkant vastligt aantrekken. Als de boot door de golven omhoog komt raakt zijn vinger bekneld tussen een lijn en het anker. Ik hoor hem roepen ’Eef, je moet me helpen, en pak de verbanddoos maar’. Als ik uit de kajuit de kuip in wil zie ik hem staan met een vinger waarvan de voorkant verdwenen is, een stuk bot steekt eruit. Marcel komt uit zijn hut en we vragen hem zsm de ambulance te regelen, hij rent over de kade richting de kustwacht. Die zijn verrassend snel aanwezig met dit hondeweer, en ik rij met WJ mee naar het ziekenhuis. Daar besluiten ze het voorste deel van WJ ’s vinger te amputeren.
Die avond checken Marcel en ik met behulp van onze steigerbaas Gennaro in bij hotel Mare.

We zijn allebei goed van slag om van WJ maar niet te spreken. De komende dagen worden doorgebracht met wandelen tussen hotel, boot en ziekenhuis. In de haven zijn 10 boten gezonken, er drijven gastanks en allerlei andere voorwerpen rond en duikers zijn druk bezig met het bergen van materiaal. Volgens de bewoners is het de ergste storm sinds 8 jaar.

Willem Jan is ondertussen overgeleverd aan de zorgen van zuster Helleveeg, die met harde hand de patienten en de bezoekers regeert. Volwassen kerels krimpen ineen als ze de zaal betreedt. WJ krijgt hier nauwelijks iets te eten dus we nemen wat lekkere dingen voor hem mee. Ook hebben we de afgelopen dagen een Engelse zwerver die we Ed gedoopt hebben voorzien van koffie en sandwiches, dus Marcel en ik voelen ons een beetje medewerkers van de voedselbank.

29/11/08
WJ is het ziekenhuis uit, we verblijven in het hotel waar we de enige gasten zijn…Het weer is nog steeds beroerd en de golven slaan nog steeds over de kade. De afgelopen dagen zijn gevuld met telefoon, email en fax naar verschillende verzekeringsmaatschappijen en uiteraard naar het thuisfront. We hadden het plan om de boot te laten overvaren naar een haven ten zuiden van Agropoli, maar er is hier geen schipper/organisatie beschikbaar die dat op korte termijn kan regelen. Wij willen naar Nederland, ook ivm met WJ’s verwonding, en het ziet ernaar uit dat we de boot hier achter moeten laten.

De bemanning vliegt op 3 december naar Nederland!