Boulogne, 07-08 t/m 14-08

Boulogne sur Mer is prachtig, maar we hoeven er nooit meer naartoe want nadat we hier een week gelegen hebben is het moois er wel vanaf gekeken. Wederom veel regen en windkracht 8 waardoor we niet verder kunnen. Naast ons is een grote catamaran komen liggen met aan boord een wat ouder Engels echtpaar. Met een catamaran heb je in de meeste havens de pech dat je aan het uiteinde van een steiger gelegd wordt omdat de normale ligplaatsen meestal te klein zijn. Het stormt behoorlijk en ze hebben de grootste moeite om de boot goed vast te leggen. Rond 22:00 ’s avonds komt er een raceboot van 60 voet binnen en die legt doodleuk tegen de catamaran aan. Het blijkt de Belgische winnaar van de Quebec-St malo Oceanrace te zijn. Vijf uitgehongerde heren gaan van boord met bagage en komen ook niet meer terug. Terwijl iedereen druk in de weer is met het leggen van extra lijnen om hun boot nog een beetje in bedwang te houden, zien we naast ons hoe de steiger bijna wordt losgetrokken. Ook keurige Engelse heren blijken goed te kunnen vloeken…

Volgens het meteoconsult van maandag de 11^e zal het dinsdag beter weer worden. ’s Ochtends om 08:30 varen we weg, maar als we naar de pier bij de ingang van de haven kijken slaan de golven er meters hoog overheen. Ook waait het steviger dan je zou denken bij windkracht 4… eenmaal de haven uit is het gekkenwerk. We weten dat we de eerste paar uur tegen de stroming in moeten varen, maar met golven van 3 meter die over je heen slaan wordt het een heel ander verhaal. De boot wordt opgetild en neergegooid alsof het een pingpongbal is. Na een tijd zien we echt niet meer zitten en besluiten terug te keren naar de haven. Het lijkt eeuwen te duren voor we die bereiken maar als we uiteindelijk weer op onze ‘ouwe’ plek liggen zijn we allebei opgelucht, en doodop.
Binnen is het een ravage. De fluitketel is gelanceerd en overleden. Nick zit ons met grote schrikogen aan te kijken, echt alles ligt overhoop. Het blijkt windkracht 7 te zijn, voortaan toch ook maar even dubbel checken.

 15 -8 Boulogne sur Mer- Dieppe
54 NM. 10 uur gezeild, 2 uur motor. Windkracht 3.
Eindelijk! Samen met onze Engelse buren gaan we op weg richting Dieppe. Ongelooflijk hoe de zee die een paar dagen geleden nog zo woest leek er nu bij ligt als een spiegel. Ik zie een douane schip een paar mijl uit de kust liggen. Een paar uur later zien we hetzelfde schip, alleen komen er nu twee ‘Zodiac Extreme’s’ uit die met een bloedgang onze kant opkomen. Een boot achter ons is de pineut, en ook wij krijgen voor de tweede keer bezoek van deze ijverige instantie. WJ zeilt vrolijk door, de Zodiac vaart langszij en 4 heren met helmen op klauteren aan boord. Na de standaard vragen ( Zu you ave any weapons, drugs, illegal substances, large amount of cash on board?) moet ik met twee van de douaniers mee naar binnen voor de controle. De boot gaat nogal tekeer dus we dansen met z’n drieën gezellig om elkaar heen. Deze heren gaan iets grondiger te werk dan de vorige. Alles wordt binnenstebuiten gekeerd. Arme Nick wordt nog net niet gevisiteerd en glijdt over de vloer heen en weer. De blik van Rambo nr 1 valt op WJ’s ingelijste medailles en meteen vraagt hij ‘Was your usband in ze armed forces?’ Eenmaal weer boven wordt het een gezellig onderonsje over Iraq, en ze hadden geen idee dat de Nederlanders daar ook zaten! Ook dit keer is de inspectie meteen over. Volgende keer hang ik WJ’s foto met de koningin ernaast. Scheelt weer een half uur.

We komen na 12 uur zeilen aan in de haven van Dieppe. Op de boulevard die erom heen loopt is het druk. Alle restaurants zitten propvol en mensen staan in de rij om te kunnen eten. De volgende ochtend moeten we om bij de douches te komen dwars over de vismarkt. Gewapend met slippers en handdoek genieten we van de verfrissende geur van kabeljauw. Heel apart.

Wat later zijn we onderweg naar Fecamp. 34.5 NM. 6 uur gezeild. Windkracht 4-6.
Dit is een getijden haven dus kan je er alleen op bepaalde tijdstippen rond hoogwater binnenlopen. Rond 19:00 geeft onze kaart aan dat de waterhoogte tussen de 1.00-1.50 meter zou moeten zitten, wat voor ons te laag is. Oproepen van de havenmeester via marifoon levert niets op, ook een bekend probleem inmiddels. We besluiten de gok te wagen en het valt gelukkig wel mee.

Fecamp, 16-8 t/m 21-8
Daar gaan we weer! Vive la France! Storm, regen, het houdt niet op. Slapen in deze haven is onmogelijk. Alle boten worden heen en weer gesmeten, we zijn nooit zeeziek maar hier zijn we doorlopend misselijk. Alles kraakt. Twee lijnen zijn na een paar dagen compleet doorgesleten. Elke nacht staan er mensen op de steiger omdat ze het binnen niet uithouden. Ik wil hier weg!!

22-8 Fecamp- Le Havre.
25 NM. Windkracht 3, stroming tegen. 4 uur gezeild, 2 uur motor.
Vandaag Fecamp weten te ontvluchten en aangekomen in Le Havre!
Een poging om de volgende ochtend te vertrekken mislukt en na uren leggen we weer aan. Naast ons ligt een Nederlands stel met 2 katten aan boord. Ook hun planning is op niets uitgelopen door dit fijne klimaat en ze zijn maar weer onderweg naar huis. Nick wordt voorgesteld aan hun katten maar verstopt zich achter mijn rug en heeft duidelijk geen behoefte aan gezelschap.

We gebruiken deze dag voor de klussen die we tot nu toe hebben weten uit te stellen. We hebben nu ook muziek buiten! En dus kan ik voortaan al zeilend ‘Paradiso met je palmenstrand’ de ether in slingeren. Nu nog hopen dat we daar ooit aankomen;-)

Zie fotoalbum